De afgelopen dagen zijn Armeniërs getuige geweest van verschillende voorvallen die voortkomen uit de anti-Armeense (Armenofobie) sentimenten. De oorzaak hiervan is het gerichte racistisch beleid van het Turks-Azerbeidzjaanse tandem. De twee buurlanden van Armenië exporteren hun agressieve beleid ver buiten de eigen grenzen. Tijdens verschillende vreedzame protesten hebben Armeniërs hun zorgen en onvrede geuit over de Azerbeidzjaanse agressie aan de grens met Armenië. Elk protest tot heden, haast zonder uitzonderingen, is uitgelopen op nare situaties door provocaties van de Azeri tegendemonstranten.
Er zijn voorwerpen gegooid naar Armeense demonstranten en haatvolle leuzen gescandeerd. Deze provocaties hebben ook na de protesten op een nog agressievere wijze plaatsgevonden. De Armenofobie en Azeri agressie vindt plaats op microniveau en wordt wereldwijd verspreid. Azerbeidzjan is bereid tot de meest gruwelijke daden, getuige de afschuwelijke moord op Gurgen Margaryan. De Armeense soldaat die in zijn slaap op brute wijze werd onthoofd door Ramil Safarov. Vandaag ontvangen wij berichten uit verschillende landen waar Armeniërs, jong en oud, belaagd worden door bendes van Azeri jongeren met enkel geweld als doeleinde.
Wij roepen iedereen op om deze agressie en Armenofobie te veroordelen en kennis te nemen van de aangestuurde racistische politiek vanuit Baku. Politie en handhaving hebben een plicht om hun burgers te beschermen tegen deze terroristische daden. Het handhaven van de wet is hierin essentieel, wij roepen op tot de bescherming van burgers. Het geweld van de Azeri zal op den duur escaleren omdat Azerbeidzjan de problemen in de binnenlandse politiek zal moeten maskeren. Met zinloze aanvallen gericht om op volledige schaal een oorlog aan te wakkeren probeert Azerbeidzjan zijn burgers constant op te zetten tegen Armeniërs. Vandaag zien wij dit ook buiten de landsgrenzen plaatsvinden. Deze politiek is achterhaald en is bewezen niet te werken.
Վերջին օրերին հայ ազգաբնակչությունը տարբեր երկրներում ականատես է լինում հայատյացության ցայտուն դրսևորումների։ Դրա պատճառը թուրք-ադրբեջանական դաշինքի ուղղորդված ռասիստական քաղաքականությունն է։ Հայաստանի այս երկու հարևանները իրենց հայատյացությունը արտահանում են իրենց երկրի սահմաններից շատ հեռու։ Բազմաթիվ հասարակական ելույթներով հայ ազգաբնակչությունը իր ցասում և բողոքն է հայտնել Ադրբեջանի ռազմատենչ քաղաքականության հանդեպ, որն այսօր տեղի է ունենում երկու երկրների սահմաններին։ Առանց բացառության բոլոր այս ելութներին զուգահեռ եղել են հակացույցեր և սադրանքներ ադրբեջանցիների կողմից, որոնք առաջացրել են տհաճ միջադեպեր։
Հաճախ նետվում են քարեր և իրեր հայ ցուցարարների վրա և ատելության ու հայհոյանքի սպառնալիքներ են հնչում։ Նույնիսկ ցույցի ավարտից հետո շարունակվում են բռնության դրսևորումները։ Հայատյացությունն ու հարձակողականությունը տեղի են ունենում փոքր տիրույթների վրա և տարածվում են աշխարհով մեկ։ Ադրբեջանցիները ունակ են ամենազարհուրելի արարքների, դրա վառ վկայությունը Գուրգեն Մարգարյանի սպանությունն էր, քնած ժամանակ Ռամիլ Սաֆարովի կողմից։ Այսօր լուրեր են հասնում աշխարհի ամենատարբեր անկյուններից ադրբեջանական հանցագործ խմբերի գործնեության մասին, որոնք միայնակ հայերի վրա են հարձակվում միայն նրանց մարմնական վնասվածքներ պատճառելու նպատակով։
Կոչ ենք ուղղում բոլորին խստորեն դատապարտել Ադրբեջանի հարձակողական և հայատյաց քաղաքականությունը և գիտակցել, որ այս քաղաքականության ուղղորդիչը Բաքուն է։ Բոլոր երկրների ոստիկանությունն ու իրավապահ մարմինները պետք է աչալրջորեն պահպանեն իրենց քաղաքացիների կյանքն ու անվտանգությունը։ Բռնության յուրաքանչյուր դրսևորում պետք է անհապաղ կասեցվի և մեղավորները պատժվեն, հակառակ պարագային այս երևույթները կհանգեցնեն շատ անցանկալի հետևանքների։ Ադրբեջանը սեփական ժողովրդի ուշադրությունը ներքին խնդիրներից շեղելու համար դիմում է այսօրինակ քայլերի։ Բայց հակամարտության արտահանումը երկրից չի ունեցել և երբեք չի կարող արդյունավետություն ունենալ խնդիրների լուծման համար։